Şamil
YAZAN
Her
gün karşılaştığımız bir insandı Dede Taş. Ama gel gör ki Dede Bey’in bir Kore
gazisi olduğu aklımın ucundan bile geçmezdi. Onun Kore Gazisi olduğunu
öğrenince, onunla bir sohbet etmeye karar verdim. Bir ara bir fotoğraf makinesi
bulup Adalet Mahallesi’ndeki bir kahvede buluştum. Cumhuriyet Mahallesi’ndeki
evine doğru yavaş yavaş gitmeye karar verdik. Yol boyunca madalyasını olup
olmadığını sordum bana madalyalarını muhafaza ettiğini söyledi.
Dede
Bey’in evine vardığımızda oldukça şaşırdım. Çünkü evi iki oda ve bir mutfaktan
oluşmaktaydı. Çinkolu bir evdi ve oldukça mütevazı bir evdi. Bir Kore gazisinin
nerdeyse ıssızlaşmaya başlamış evde tek başına kalması beni oldukça üzmüştü.
Dede
Bey İmamoğlu’nun Alaybeyi Köyü’nden idi. 1930 tarihinde dünyaya gelmiş. 1950
tarihinden önce Ayşe Hanımla evlenmiş. Ayşe Hanım’dan 2 kız, 5 oğlan evladı
dünyaya gelmiş. Ayşe Hanım 1996 tarihinde vefat etmiş. Eşinin evinin ölümüyle
beraber yalnızlık başlamış.
Dede
Bey, Kore Savaşı başladığında Mersin’de askerlik yapmaktaymış. İzmir’in
Seferihisar’ına varmış. Orda bir müddet eğitim almış. İzmir Basmane’den Kore’ye
doğru yola çıkmışlar. Yolculuk otuz bir gün çıkmış. Yolculuk denizde fırtına
çıktığından bir gün uzun sürmüş. Kore Savaşı’nda Yıldız, Çorman, Berlin,
Kumkale ve Vegas cephelerinde görev almış. Savaş esnasında düşmana esir
düştüğünü belirtti. Bu esirlik sırasında başına bir şarapnel parçası düştüğünü
belirtti. Maraş’ın Hartlap Köyü’nden Hüseyin Mercimek, Dede Taş’ı 5 km
taşıyarak hayatını kurtarır. Rok Tümeni’nin hastanesinde tedavi görür. İyileşir
iyileşmez doktordan cepheye gitmek için izin ister.
Kore
Savaşı’nda birçok askerimizin şehit olmasına şahit olmuş. Türk askerlerinin
Kumkale ve Vegas’da çok zayiat verdiğini belirtti. Hatta savaş esnasında çok
kayıp verilen cephelerde genelde Türk askerlerinin çarpıştığını belirtti.
Amerikalıların kayıpların çok olduğu cepheye gitmediklerini de belirtti.
Savaşın
bitmesiyle beraber Süveyş Kanalı’nda Türkiye gösterişli bir karşılama ile
karşılanırlar. İzmir’in Basmane’den tekrar yurda dönmüştür. İzmir’de karşılama
sırasında şehit yakınlarının feryatları dağı taşı inletir.
Dede
Taş’a Amerikalılar tarafından bir madalya verilmiştir. Daha sonra Kore
tarafınfdan iki madalya ve bir rozet verilmiştir. Ayrıca Kore Cumhurbaşkanı ve
Kore Generali tarafından teşekkür mektubu gönderilmiş.
Kore
gazimiz Cumhuriyet Mahallesi’nin 28 numaralı sokağının 9 numaralı hanesinde
hayatına devam etmektedir. Kore Gazimiz devletin ve toplumumuzun ilgisi
beklemektedir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder